Zakkenvulritus

Een slappe politieke hap is het momenteel. Het is stil en soms worden er een paar vragen voor de bühne gesteld om de naam in de plaatselijke krant de Bunschoter te krijgen, Het lijkt er zelfs op dat de journalisten het spannendste maar opschrijven en dat ze denken, laten we verder maar een paar teksten overschrijven uit de Donald Duck.

 

Dagobert Duck van de regionale RWA ging er met 3 ton vandoor. De wethouder van Bunschoten die toezicht houdt met de andere wethouders uit de belanghebbende gemeenten blijkt nergens vanaf te weten. Niemand heeft deze toezichthouders zogenaamd wat verteld. Toch weet ondergetekende dat vorig jaar de touwtjes zijn aangetrokken nadat er weer een groot financieel gat moest worden gedicht.

Maar blijkbaar zijn de touwtjes geen touwtjes maar zijn het elastiekjes geweest.

 

Niemand in de regio blijkt te weten dat een zwaar gesubsidieerd bedrijf even 3 ton uitgeeft aan een vertrekkend werknemer. Het staat niet op zichzelf, het is een ziekte die in de hele publieke en semi publieke sector voorkomt. De ziekte (zakkenvulritus) die niet met een enkel verbaast vraagje overgaat.

 

De Raad van de gemeente Bunschoten stelde er dus nog een paar vragen over. "Hoe kan dit nou?" vroegen ze zich met veel woorden onnozel af. Wat vragen voor de bühne en een motie die de wethouder heeft opgedragen het eens te onderzoeken. Met andere woorden, zoek eens een goed excuus, want als volksvertegenwoordiger kunnen  we dit niet verkopen. Maar zou je als volksvertegenwoordiger niet moeten gaan twijfelen aan die toezichthouders? En zou je daar tegen geen actie moeten ondernemen?

 

Ik durf te zeggen dat als dit toezicht heet dan zouden ze zich moeten schamen. Een rechtszaak tegen deze overvloedige beloningen zou een optie moeten zijn, en degene die hiertoe hebben besloten zouden ze voorlopig moeten schorsen. Als je als gemeente dit over je kant laat gaan dan is het einde zoek.

 

Zo komt een RWA zeker geld tekort en zo kunnen ze de regionale taak zeker niet vervullen.

Zo komen de arbeidsplaatsen van mensen die het nodig hebben zeker in gevaar. En uiteindelijk kan de burger in de regio voor het geld wat ze straks tekort komen, door deze overvloedige beloningen, weer opdraaien. Wordt vervolgt.