Ja college, Nee college.

 

Ja college, nee college.

Een titel die staat voor gehoorzaamheid. Straks gaan we voor de gemeenteraadsverkiezingen.
De gemeenteraad, met zijn allen hoofd van de gemeente en het controlerende orgaan in een gemeente, kortom de volksvertegenwoordigers die het dagelijks bestuur van burgemeester en wethouders moet controleren. Samen met de burgemeester, die met de dubbele pet op, voorzitter is van zowel de raad als het college. Je moet je afvragen wie dit ooit heeft bedacht.
Een volksvertegenwoordiger mag geen dubbele pet ophebben en de bestuurders ook niet. Zij moeten zonder last of ruggespraak hun taak vervullen.

De vraag is dan, hoe kan een burgemeester die door de wetgever een dubbele pet op heeft gekregen, zijn werk objectief bewerkstelligen.
Een democratisch weeffoutje mag je het wel noemen, Een knappe burgemeester die voor de volle honderd procent objectief is bestaat volgens mij niet. Ook omdat hij/zij tot het dagelijks bestuur hoort. Uiteindelijk is het ook maar een mens en om bepaalde belangen kan niemand heen.

En dan de gemeenteraad die het dagelijks bestuur moet controleren.
Een dagelijks bestuur bestaat meestal uit mensen die zich politiek hebben bewezen en capabel genoeg zijn om de functie aan te kunnen. Nu moeten we niet gaan denken dat zij hoogleraar moeten zijn , maar een beetje boerenlogica en de politieke kennis zijn zaken die wel fijn zijn om te bezitten.
Het dagelijks bestuur, genaamd het college van burgemeester en wethouders worden ondersteunt door de gemeente secretaris/algemeen directeur. Kortom, ervaring in overvloed.

Ik heb deze maand de al jaren durende summiere berichtgeving eens onder de loep genomen en kwam daarbij tot de conclusie dat de ervarenheid in de raad ook de komende periode een bergafwaartse spiraal volgt. De laatste jaren hebben we de partijen weinig of niet gehoord.
Dit ook door een grote meerderheid aan zetels voor de coalitiepartijen CDA en CU.

Iedereen was het eens na een iets rumoeriger begin periode. Toen de raad van vier jaar geleden in het zadel was geklommen was er enige actie en reactie op de uitvoerende plannen van het college en het onderliggende coalitieakkoord. Iedereen wilde zich laten horen. Maar ze werden allemaal door de ervaren mensen achter de collegetafel met een kluitje in het riet gestuurd. Vier jaar lang hebben onze dagelijks bestuurders een makkie gehad en ze hebben weinig weerstand ondervonden van de deels onervaren raad. Er was sprake van een slappe oppositie, iets wat nooit goed is voor een democratisch besluit.

Nu moeten er weer nieuwe raadsleden komen. Ook nu weer verdwijnen er veel ervaren raadsleden. Maar de aankomende raadsleden hebben er natuurlijk zin in. Maar ik hoop niet dat ze het onderschatten. Ik hoop ook niet dat ze als stille Willies aan de raadstafel gaan zitten, want dan kunnen ze beter thuisblijven. Dan maar per brief via de griffier melden dat ze positief op de besluiten van het college zullen reageren. Dit met de woorden, "ja college, nee college, we zullen u gehoorzamen omdat we het gewoon niet weten". Het scheelt in ieder geval een hoop tijd.